Kjære stauder.
Det har vert 2 fantastiske år, ganske forskjellige år der me alle utvikla oss i masse rare retninger. Eg starta her med ganske lite, men sitter att med overlast, og det har de 4 vert med på, det har vore chill, stress, nice, ok, sick, gøy, pinlig, random, sweet, rart, alt mulig… vanskelig å komme vidare nå.
Men det må me, ein stor verden av grusomme mennesker møter oss, me skal bli … vaksne… me skal studere og få oss jobb…. Ganske kjipt, skulle gjerne levd i folkehøgskulebobla litt til… eller eigentleg er eg ganske lei, men eg er liksom ikkje heilt klar.
Husk å hald saman, finn dei gode menneska og utnytt dei, ver kritisk, realistisk, reflektert, smart.
Eg er veldig glad me fekk blomstre i lag, de har vert fantastiske kollegaer, alle ting me fant på utfolda seg kjempebra, det var aldri noko mas, aldri noko press, me forsto kvarandres behov. Masse omtanke. Nice.
Men det må me, ein stor verden av grusomme mennesker møter oss, me skal bli … vaksne… me skal studere og få oss jobb…. Ganske kjipt, skulle gjerne levd i folkehøgskulebobla litt til… eller eigentleg er eg ganske lei, men eg er liksom ikkje heilt klar.
Husk å hald saman, finn dei gode menneska og utnytt dei, ver kritisk, realistisk, reflektert, smart.
Eg er veldig glad me fekk blomstre i lag, de har vert fantastiske kollegaer, alle ting me fant på utfolda seg kjempebra, det var aldri noko mas, aldri noko press, me forsto kvarandres behov. Masse omtanke. Nice.
Det har sikkert vert irritert på alle rare frekke ting eg sa, høg musikk, og vannpipe seint på natta, skitne korridorer, rare ting som skjedde på rommet ditt. Men nå er det endelig over, nå er eg borte, for alltid.
og de
Er frie.
Jaja, Eg håper me sjåast igjen (ganske fjernt vist eg ikkje ser deg da Malin)
Kjære Magnus,
Nå er du endelig fri. 2 år i stress og mas, slit og jævelskap, eg er glad du endelig kommer deg vidare. Og vist alt går under må du huske på att du klarte å overleve 2 år med meg, Eg ser ofte på meg sjølv (i litt ironi dog) som ein superkynisk person, ein menneskehater, men det er ikkje heilt sant, i løpet av året har du sikkert vert ganske irritert over alle tilfeldige rampestreker, rare og frekke kommentarer eg sa. Men eg meiner det ikkje vondt, og det har eg ein liten aning om att du veit. Det var ein gong på fylla ser du, eg veit ikkje om du hugser det, sikkert ikkje siden du alltid er ganske tard på fylla, men eg håper det er litt sant det du sa, ein laksen kveld, der eg starta å forvirre deg med masse bullshit, så kom det opp da: “ jaja Magnus du har overlevd to år med meg da” Og så momla du eitt lana som at du ikkje såg på det som spydighet og skadelig, du såg på det som eitt forbedringspotensiale, alt det rare eg sa tok du til deg og tenkte om, “ja da va kanskje litt teit, det burde eg hugse på” det er jo ein ganske rar men veldig god eigenskap du har – ta til seg ting, sjølv om folk seier du er cocky, er ikkje det sant i det heile, du har utruleg god sjølvinsikt.
jaja
PS: når du snakker med folk prøv å halde samtalen relevant, historier om folk du kjenner er som regel ganske uinteressant vist det blir for mykje., det er aldri pinlig med ein liten stillhet, det er da du veit du kjenner folk, når du ikkje bryr deg lengre.
Eg kommer aldri til å gløyme alle rare ting du har gjort, og gjennom dei to åra her, korleis du alltid har hjelpt meg på forskjellige vis, sagt i frå når me skal til Bjørgan, tatt med tinga mine, masa på meg, osv. Du legger kanskje ikkje merke til det sjølv, men folk setter pris på det du gjer, men husk å ver ein egoist, du blir bare stressa vist du lar folk kontrollere deg, det er ikkje vits å vere slave. Det er bra du er såpass sosial, og klarer å snakke med rare folk utan att det er ubehagelig, sjeldan vare. Husk å slapp av til neste år konsentrer deg om skulen, ikkje stress for mykje med ting du burde vere med på, som regel er det ganske bortkasta vist du ikkje har sjukt lyst, berre fordi ein du kjenner bedde deg med betyr det ikkje du trenger. Film mykje snowboard, last ned redigeringsprogram (kjøp deg pc?) du har eitt talent som kan blomstre. Tru meg å ha ein hobby er sjukt viktig.
Alternative hobbyer:
forfatter?
Folkekunst?
Sosiolog?
Psykolog?
PS: når du snakker med folk prøv å halde samtalen relevant, historier om folk du kjenner er som regel ganske uinteressant vist det blir for mykje., det er aldri pinlig med ein liten stillhet, det er da du veit du kjenner folk, når du ikkje bryr deg lengre.
Eg kommer aldri til å gløyme alle rare ting du har gjort, og gjennom dei to åra her, korleis du alltid har hjelpt meg på forskjellige vis, sagt i frå når me skal til Bjørgan, tatt med tinga mine, masa på meg, osv. Du legger kanskje ikkje merke til det sjølv, men folk setter pris på det du gjer, men husk å ver ein egoist, du blir bare stressa vist du lar folk kontrollere deg, det er ikkje vits å vere slave. Det er bra du er såpass sosial, og klarer å snakke med rare folk utan att det er ubehagelig, sjeldan vare. Husk å slapp av til neste år konsentrer deg om skulen, ikkje stress for mykje med ting du burde vere med på, som regel er det ganske bortkasta vist du ikkje har sjukt lyst, berre fordi ein du kjenner bedde deg med betyr det ikkje du trenger. Film mykje snowboard, last ned redigeringsprogram (kjøp deg pc?) du har eitt talent som kan blomstre. Tru meg å ha ein hobby er sjukt viktig.
Alternative hobbyer:
forfatter?
Folkekunst?
Sosiolog?
Psykolog?
Nei det er nok mest innanfor ekstremsporten du høyrer heime.
Skulle eigentleg skrive noko lurt, men eg fekk litt dårlig tid, blei mykje mas det her. Jaja.
Jepp nå trenger du ikkje sjå meg meir, nå er du endelig fri, lykke til med alt du finner på, aldri gje opp, eg trur du klarer det meste du brenner for, og kommer langt i livet vist du perfeksjonerer alt du gjer. (men å vere ein sta perfeksjonist er teit, må chille og vere fornøgd med det ein har og)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar